Een onderzoek naar de veiligheid en effecten van een nieuw middel voor de behandeling van ALS.

Het doel van het onderzoek is om de veiligheid en effecten van een nieuw middel voor de behandeling van ALS (Amyotrofische Laterale Sclerose) te onderzoeken. ALS is een aandoening aan het zenuwstelsel waarbij er sprake is van een abnormale zenuwactiviteit. De zenuwen sturen hierdoor te veel berichten naar de spieren en dit kan leiden tot krampen in het hele lichaam.

Het onderzoeksmiddel werkt op de prikkelbaarheid van de zenuwen en kan mogelijk bijdragen aan het verminderen van het aantal extra berichten naar de spieren. De prikkelbaarheid van de zenuwen wordt gemeten aan de hand van twee methoden, namelijk TMS en NETT.

TMS staat voor Transcraniële Magnetische Stimulatie, oftewel magnetische stimulatie van de hersenen. Bij een TMS-meting wordt er een elektromagneet licht tegen het hoofd aan gehouden. De elektromagneet geeft korte, ongevaarlijke magnetische pulsen af, waarmee door de schedel heen de hersenen worden gestimuleerd. Als deze pulsen worden gegeven in een deel van de hersenschors dat de beweging van de hand aanstuurt, veroorzaken deze een korte beweging van de pink. Door middel van elektrodes (kleine metalen plaatjes) zullen wij de reactie in de spier van de pink meten. Tijdens de TMS-meting wordt de hersenactiviteit ook gemeten door middel van een hersenfilmpje (elektro-encefalogram = EEG). Voor dit hersenfilmpje wordt een soort badmuts op het hoofd bevestigd met elektrodes.

NETT staat voor Nerve Excitability Threshold Tracking en met deze meting kunnen wij de geleiding van de zenuwen meten. Eerst wordt de onderarm verwarmd zodat deze een constante temperatuur heeft. Daarna worden er elektrodes op de onderarm en hand geplaatst. Vervolgens worden er verschillende metingen uitgevoerd met kleine elektrische stroompjes. De meting is niet pijnlijk, maar je kunt tijdens de metingen wel kleine schokjes voelen met een snelheid van 1 schok per seconde.

In dit onderzoek worden de veiligheid en effecten van het onderzoeksmiddel beoordeeld bij gezonde vrijwilligers. Ook vergelijken wij de werking van het middel met de werking van een placebo. Een placebo is een middel zonder werkzame stof, een ‘nepmiddel’. Bovendien kunnen de gegevens die in dit onderzoek worden verzameld, worden gebruikt om meer te leren over de gevoeligheid van de zenuwen en welke behandelingen geschikt zijn voor de medicijnen die worden ontwikkeld. Dit wordt gedaan om uiteindelijk de beste mogelijke behandeling voor patiënten te vinden.

Voor nieuwe onderzoeksmiddelen zijn nog niet alle bijwerkingen bekend. Er kunnen onverwachte bijwerkingen of overgevoeligheidsreacties optreden door de werkzame stof of andere ingrediënten. Hoewel eerdere studies de doses als voldoende veilig hebben beoordeeld, blijven deelnemers na de laatste dosis 24 uur in het onderzoekscentrum voor toezicht. Mogelijke bijwerkingen kunnen zijn hoofdpijn, misselijkheid, duizeligheid, en licht gevoel in het hoofd.