HET ONDERZOEK
Onderzoek naar vingerbewegingen om de werking van medicatie voor de ziekte van parkinson aan te tonen.
Randomized, double-blind, placebo-controlled, crossover study to validate finger tapping tasks for the quantification of levodopa/carbidopa effects in Parkinson’s Disease patients.
Klik hier voor het wetenschappelijke artikel van het onderzoek.
Achtergrond
Om effecten van nieuwe geneesmiddelen voor de ziekte van Parkinson aan te tonen, wordt nu vaak de MDS UPDRS schaal gebruikt. Dit is een schaal om symptomen van de ziekte van Parkinson in kaart te brengen. De MDS UPDRS deel III richt zich hierbij specifiek op motorische symptomen. Deze test duurt zo’n 15 minutenen de uitslag is soms afhankelijk van wie de test bij de patiënt afneemt. Om de effecten van Parkinson medicatie beter te kunnen vaststellen, is er een kortere en eenvoudige meting nodig die objectief afgenomen kan worden.
Uit eerder onderzoek is gebleken dat vingerbewegingen kunnen verbeteren na het innemen van Parkinson medicatie. In dit onderzoek is daarom gekeken naar welke soort metingen van vingerbewegingen het best gebruikt kunnen worden voor het beoordelen van effecten van Parkinson medicatie. Het doel van het onderzoek was om te beoordelen of deze nieuwe meetmethode om bewegingen van vingers te meten, beter is dan de bestaande MDS UPDRS III methode.
Methode
Aan dit onderzoek hebben 20 mensen met de ziekte van Parkinson deelgenomen. Deze patiënten ervaren ‘OFF-perioden’ waarin symptomen van de ziekte van Parkinson toenemen, bijvoorbeeld vlak voor het innemen van een nieuwe dosis medicatie. Daarnaast beschreven deze deelnemers ook goed te reageren op het innemen van levodopa/carbidopa en dat motorische klachten hierdoor verlicht kunnen worden. Bij deelnemers werd een OFF-periode geïnduceerd door het overslaan van de avonddosis van de Parkinson medicatie. Daarna werden er tijdens dit OFF-moment drie verschillende vingerbeweging testen gedaan, weergegeven in onderstaande afbeelding:
Bij de test A moesten deelnemers afwisselend met hun wijs- en middelvinger op een scherm tikken, binnen de aangegeven kleine cirkels. Bij test B moesten deelnemers met hun wijsvinger om en om twee cirkels aantikken die 20 cm van elkaar op het scherm geplaatst waren. Bij deze tests werd er via het scherm gemeten hoe snel deelnemers de test uitvoerden. In test C moesten deelnemers zo snel mogelijk hun duim en wijsvinger tegen elkaar tikken, en daarbij de vingers ook steeds zo wijd mogelijk openen. Door middel van sensoren op de vingers konden de bewegingen worden gemeten.
Na het uitvoeren van deze drie tests, kreeg een aantal patiënten Sinemet (levodopa/carbidopa) toegediend, een overige groep kreeg placebo. Hierna deden deelnemers weer dezelfde vingerbewegingstesten, om te kijken of de Parkinson medicatie effect had op het uitvoeren hiervan. Om de vingerbewegingstesten te vergelijken met de oude meetmethode, werd ook tijdens en na het geïnduceerde OFF-moment de MDS UPDRS III afgenomen.
Resultaten
In test A presteerden deelnemers na toediening van Sinemet beter. Men kon sneller en nauwkeuriger de test uitvoeren. In test B voerden deelnemers na toediening van Sinemet de bewegingen sneller uit, maar deze vingerbewegingen werden wel minder accuraat: de vingers kwamen vaker buiten de lijnen van de cirkels. In test C werd ook een positief effect gezien van Sinemet: deelnemers konden sneller hun duim en wijsvinger op elkaar tikken, maar ook een grotere hoek maken tussen deze vingers.
De vingertesten werden vergeleken met de MDS UPDRS III scores om te kijken of deze vervangen kunnen worden bij toekomstig onderzoek. Hieruit bleek dat test B en C dezelfde effecten lieten zien als de MDS UPDRS III.
Conclusie
Uit dit onderzoek is gebleken dat deelnemers op alle vingerbewegingen een positief effect laten zien van Parkinson medicatie (Sinemet). Alle metingen duren maar 15 tot 30 seconden, en zijn onafhankelijk van invloeden van degene die de testen beoordelen.Dit zou betekenen dat deze testen beter geschikt zijn om te gebruiken om effecten van Parkinson medicatie te beoordelen. Er wordt echter aangeraden om voor toekomstig onderzoek alleen test B en test C te gebruiken, omdat deze de duidelijkste effecten hadden, en daarnaast ook goed vergelijkbaar waren met de MDS UPDRS III score. Test C werkt met gevoelige sensoren en apparatuur, dus deze kan het best in de klinische setting gebruikt blijven worden. Omdat er voor test B alleen een scherm nodig is, zou deze ook voor onderzoek bij de deelnemer thuis gebruikt kunnen worden, bijvoorbeeld op een tablet of smartphone.