Een onderzoek naar de effecten van twee bestaande middelen op de behandeling van chronische pijn.

In dit onderzoek bestuderen we de effecten van twee bestaande middelen voor de behandeling van chronische pijn. Momenteel wordt er voor hevige pijn bij patiënten vaak sterke pijnstillers voorgeschreven. Deze pijnstillers hebben echter veel bijwerkingen en zijn verslavend. Dit kan bij patiënten, die voor hun pijnbehandeling langer deze medicijnen moeten gebruiken, tot veel problemen leiden.

Door een combinatie van een opioïde en niet-opioïde pijnstiller te gebruiken, kan er mogelijk een versterkte pijnstillende werking optreden. Mogelijk is er dan ook een lagere dosering van de opioïde nodig, waardoor er minder kans is op bijwerkingen en verslaving.

De onderzoeksmiddelen in dit onderzoek zijn twee bestaande en veelgebruikte middelen voor de behandeling van chronische pijn. Het doel van dit onderzoek is om uit te zoeken wat de effecten zijn van de twee middelen los van elkaar en wanneer ze in combinatie gebruikt worden. Zo wordt onder andere het pijnstillende effect gemeten door verschillende pijntesten uit te voeren die verschillende types pijn nabootsen. De werking van deze middelen wordt vergeleken met een placebo. Een placebo is een middel zonder werkzame stof, een ‘nepmiddel’.